De Kookfabriek Rotterdam
Samen koken op niveau
Zondagmiddag vijf voor vier. Met een lichte tinteling in mijn lijf stap ik de tram uit en loop het Lloydkwartier in. Eindbestemming: een prachtig oud pakhuis pal aan de Maas. Zo meteen begint hier mijn Masterclass door topchef Julius Jaspers in de Kookfabriek.
Dat leren en gezelligheid bij de Kookfabriek hand in hand gaan blijkt al bij de hartelijke binnenkomst. Met een glaasje Prosecco in de hand verwijst de gastheer me naar één van de veertien imposante kookeilanden. Samen met vijf keukengenoten bereid ik hier vanavond in een knusse, huiselijke sfeer een viergangendiner uit de hoed van Julius Jaspers. Op het eerste gezicht een flinke uitdaging vooral omdat je met wildvreemden achter het keukenblad staat. Toch blijkt het ijs snel gebroken. Bart en Mireille, een kookgek stel heten me meteen welkom. Aafke en haar moeder Susan sluiten later aan. Met de komst van hobbykok Henry is ons culinaire gezelschap compleet.
Culinaire briefing
Reuring in de tent! De culinaire briefing begint. De meester zelf vertelt hoe het menu eruit gaat zien: vooraf een à la minute gerookte zalm met aardappelblini’s en mierikswortelmayonaise; als hoofgerecht een cocq au vin blanc à la crème, vergezeld door bloemkoolsteak met Taggiasche olijf, zongedroogde tomaat, spek en pilav rijst; en als afsluiter de pèche melba. Sommigen om mij heen zie ik bevestigend knikken. Alsof ze dit wekelijks op tafel zetten. Bij anderen bespeur ik lichte wanhoop. Even later verdwijnt deze als sneeuw voor de zon want Julius Jaspers voorziet ons van de broodnodige tips en tricks.
Zalm roken
De benodigde ingrediënten staan al klaar en zijn van tevoren precies afgemeten. Na een goede taakverdeling gaan we aan de slag. Als ik me hardop afvraag waar ik de houtmot kan vinden voor het roken van de zalm, krijg ik meteen hulp van een culicoach. Fijn! Per twee eilanden loopt er één rond die waar nodig assisteert. Mireille is al snel klaar met de amuse die we tijdens het koken onder het genot van een goed glas wijn oppeuzelen. De naam ‘deviled eggs’ blijkt de lading goed te dekken. De mierikswortelpuree zorgt als vulling van het ei voor een voortreffelijk pittig smaakaccent. Het is gezellig aan het kookeiland. Verbazingwekkend hoe snel je je keukengenoten leert kennen en een band ontstaat. En dat terwijl we toch echt flink aan de bak moeten. Terwijl ik een citroen rasp, drukt Julius Jaspers mijn buurvrouw op het hart: “gebruik niet teveel olijf, want anders proef je straks de bloemkool niet meer”.
Meer rooksmaak
Gelukkig is er loon naar werken. In het warm ingerichte restaurant op de bovenverdieping gaan we na iedere gemaakte gang aan tafel en genieten intens van onze culinaire pareltjes. Een miniversie van ieder gerecht zetten we na bereiding apart voor Julius Jaspers. “De zalm had iets meer rooksmaak mogen hebben en het sausje bij het dessert was ietwat aan de zoete kant. Maar over het algemeen: een dikke prima!” Opgelucht halen we adem. Dat hebben we toch maar even mooi gedaan met z’n allen. En de afwas? Die kunnen we vanavond laten staan.
